In 2 dagen de hoeveelheid GB verbruikt die normaal staan voor 2 weken. Dit in combinatie met de pixels maakt mijn toch wel geinige plan dat jullie mijn foto’s zien voor ik ze zelf zie toch wat minder haalbaar… Hoop op een keer onbeperkt Wifi in een Ryokan. Dan maak ik het goed. Speel verder dus meer met de Haiku.
Dacht ik gisterenavond nog dat het volslagen idioot was om eigen vervoer te hebben, voelde het vandaag als een cadeautje. Echigo Tsumari ligt verspreid over 770 vierkante kilometer. Niet echt wandelbare afstanden dus.
De kunstwerken vind ik meestal wel mooi. Zelden echt indrukwekkend tot nu toe echter dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de locaties. Ik geniet me een slag in de rondte. De meeste werken heb ik in mijn eentje kunnen bewonderen.
Een prachtig kunstwerk Tijd om even stil te staan Één mug jaagt me weg
Een paar met een gezellige Japanse dame.
Oud lied gezongen In met kunst beklede kerk Acuut kippevel
Zij was ook degene die me wist te vertellen dat ik ergens anders begon dan ik dacht. Ahum… Potentieel gênant momentje. Net als zwaaien voor een schuifdeur. En nog zo een paar. Toch fijn dat alleen reizen. Blijven dat soort momenten lekker geheim.
Nu… de nacht valt… morgen weer een dag.